Sorry, ik wou dit vorige week – vrijdag – posten maar er was geen internet.
Het is ondertussen al weer 2 weken geleden sinds ik nog iets gepost heb... sorry daarvoor!
De voorbije twee weken heb ik mij voornamelijk, eindelijk en joepie bezig gehouden met les geven. De eerste week na de vakantie hier (eerste week van jullie vakantie) heb ik goed les gegeven. Een nieuwe ervaring, lesgeven voor Kameroense kinderen. Een hele andere mentaliteit! Ook al wordt door de beide scholen de zweep verboden, de leerkrachten blijven ze gebruiken. Uit de vele gesprekken die ik heb met gastpapa – directeur van een school – merk ik dat we op dezelfde lijn zitten, maar dat de leerkrachten achter blijven...
vorige week en volgende week zijn er student leerkrachten in beide scholen, die heb ik gisteren een hele dag geobserveerd om eens te kijken wat ze hier aangeleerd krijgen...
Vandaag , vrijdag; is het 'holy Friday' , een nationale vrije dag, dus geen school.
Het wordt leuker en leuker in mijn gezin, naast enkele jaloezieën voel ik me hier al meer en meer thuis, maar deze familie zal nooit de echte vervangen hoor... Vandaag heb ik al het hele huis mee gekuist en ze kwamen me zelfs vragen of ik mee wou helpen!
Vorig weekend was er een trouw en een verjaardagsfeest, 2 leuke gebeurtenissen zou je denken... Helaas was dat niet zo, beide hebben ze een vaste structuur.
begin met een gebed
welkom speech
kadoo's
snijden van de taart (als je een stukje taart wilt moet je naar voren gaan en geld in de schaal leggen)
Als 'white man' en met een papa die voormalig chief is,word ik ook altijd uitgenodigd om op de beste plaatsen te gaan zitten. Zo is er de 'high table', dat zijn de belangrijke mensen op een feest en enkel deze krijgen eten en drinken. De anderen moeten maar hopen dat er nog wat over is. De anderen mogen ook nergens zitten, die moeten rechtstaan of ergens anders gaan zitten, niet in dezelfde zaal als de high table.
Update over de kindjes:
Het meisje haar naam dat ontbrak is Miralish.
Tina, Blessing en Irène zijn eigenlijk geen echte dochters van Mr Benson. Zij zijn hier in huis om te studeren. Zij wonen zelf op het platteland en dat is te ver om te kunnen studeren. Omdat er hier nog plek was zijn ze hier welkom.
Ik heb niet veel te vertellen vandaag, sorry daarvoor!
Alles gaat goed, ik voel me vrolijk, ik voel me blij, ik ben blij.
Vele groetjes thuis!!!
S.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten