belofte maakt schuld

Blog

Dit bericht is geschreven op 1 maart en op 3 maart, vandaag slaat op 3 maart.

De reis is goed en wel verlopen, we zijn goed aangekomen in Douala.

Dat is al één goed punt, voor de rest verblijf ik nu eerst een week hier in Buea en dan vertrek ik waarschijnlijk dit weekend naar Mamfe, maar dat kan ook een andere dag worden....Vandaag 3 maart kreeg ik te horen dat het waarschijnlijk woensdag of donderdag zal worden.

Ik verblijf nu in het guesthouse van Mr Orock, dat zijn 2 huisjes waar er nu in totaal 8 vrijwilligers verblijven. Waarvan 4 duitsers, 2 hollanders en een italiaan.

Eergisteren bracht ik een bezoekje aan de UAC school hier in Buea. Een hoog niveau! Vandaag volgde ik in de voormiddag de lessen in het 6de leerjaar. Het 6de leerjaar kan hier al vierkantswortels oplossen. De straffen die ik gebruikt zag worden waren; buitenzetten, oren rond draaien en petsen op de poep.

Daarna ben ik samen met Jakob en Anna (2 Duitse vrijwilligers) sportlessen gaan geven. Jakob leerde de kinderen het toetsen van de volleybal en dat hebben we geoefend. De kindjes houden hier heel veel van knuffels en high-fives, dat is wel tof. In de namiddag ben ik gisteren 2 maart meegegaan met het school on wheels project, dan gaan ze naar een van de 4 omliggende wijken (die allemaal met BO beginnen) om daar de schoolleerlingen extra les te geven, te helpen met huiswerk, spelletjes te spelen...

Deze namiddag was er geeen school on wheels project dus ben ik met Anna en Friedi (nog een Duitse) naar een marktje geweest in een van de wijkjes waar ik een portefeuille en 'klouklou' kocht. Klouklou lijkt op een stokje maar is gemaakt van pindakaas, het is dus wel lekker!

Voor de rest hoe het hier is: héél warm, ik denk dat ik het nog nooit zo warm gehad heb, het 'vervelende' is dat er praktisch geen water is om af en toe een douche te nemen. Ondertussen zijn we al enkele dagen verder en ik denk dat ik het warme weer gewoon aan het worden ben. Het is niet meer zo warm, of het voelt toch niet meer zo warm... Vandaag heeft het zelfs eventjes geregend, regen als in 5 druppels per vierkante meter.

Qua eten heb ik alleen nog maar warm eten gekregen en ik denk dat dat niet gaat veranderen.

Gisterenavond was het omelet met sandwish, deze ochtend waren het gebakken bananen met een groentensausje en deze middag waren het gebakken patatjes met een groentensausje. Ondertussen heb ik ook al gekookte bananen met pikante saus, iets dat op confituur moet lijken...

De mensen hier zijn heel vriendelijk en van mensen die 'white men, white men' roepen heb ik niet veel last, geen eigenlijk buiten dan de kleutertjes in de nurseryschool.

Alles wat me gezegd is (lange broeken, rechterhand, met handen eten, korte broeken onder de knie...) wordt hier ontkracht, maar ik denk dat dit komt omdat ik nu in de stad ben. Iedereen draagt hier 'merk'kledij en gewoon tshirts en broeken... Ik zag wel al mensen met 'traditionele' kleren, maar die zijn in de minderheid.

Hoe het er hier uitziet?

De straat is een grote markt. Naast de huizen staan er kraampjes die dan weer aan de rand van de weg eindigen. Ettelijke gsm kraampjes, vele etenskraampjes en langs de kant van grote wegen staan er mensen die benzine verkopen in van die dame-jane's (oude veel te grote wijnflessen). Ik zag ook al één benzine station, de prijs ligt iets lager dan hier. Gisteren ben ik naar het politiekantoor geweest voor een kopie van mijn paspoort, dat is ook al in orde.

Uiteindelijk is het gelukt vandaag mijn simkaart te activeen. Hier moet je eerst een simkaart kopen, dan moet je die gaan registreren in het kantoor van de maatschappij, daarna moet je die herladen en nog later moet je er geld opzetten... een vreemd systeem, ben blij dat het werkt!

Dit is mijn nummer en je kan bellen via bellen.be 0023778455713

Ik zag ook al veel hagedissen en enkele gekko's, veel gekleurde vogeltjes ook natuurlijk!

Ik hoop dat ik in Mamfe dicht bij water zit waar ik af en toe eens kan inspringen (op risico van die leuke beestjes die eitjes leggen onder je huid, maar dat neem ik er wel bij als ik mij af en toe -lees elke dag-kan verfrissen... warm! Ik moet nog acclimatiseren denk ik...

Vandaag is het leuker en leuker aan het worden, ik begin het gewoon te worden, de temperatuur niet meer te voelen, evenveel last hebben van de muggen, maar jammer genoeg heb ik nog maar weinig contact met echte kameroense mensen. De meesten kennen enkel 'pidgin', dat is een combinatie van engels/frans/traditionele talen en is echt niet te verstaan. De mensen die ik ontmoette en mee praatte waren voornamelijk van UAC, zoals Lawrence, dat is de man die hier dienst doet als 'manusje van alles' , mij kwam ophalen aan de luchthaven , mee geld ging afhalen, simkaart..; alle praktische zaken. Een toffe kerel!

De taxi's zijn hier ook zeer grappig, met 3 achterin en met 2+chauffeur voorin, dat is het maximum. Ze laten stoppen doe je door te wuiven met je hand en als ze iemand langs de weg zien wandelen tuuten ze in de hoop dat die mee zou gaan...stoppen kan overal, er zijn overal 2 'rijstroken' tenzij ieamand beslist in het midden te rijden...

Vandaag merkte ik dat kinderen 'white man' roepen, maar dat is niet vervelend. Gewoon een handje opsteken en ze roepen 'how are you' en dan roep je terug 'fine and you', zij antwoorden 'fine' en je kan verder wandelen... Dat doet me denken aan een liedje dat ik 4 maart leerde van enkele kindjes terwijl ik op de headteacher aan het wachten was : “ you have to say hello to your neighbour” een mooi liedje!

Groetjes aan het thuisfront!

S.